मंगळवार, ४ फेब्रुवारी, २०२०

सुप्रभात

सकाळी सकाळी,
उत्साहाचे दान.
पडे कोवळे ऊन,
ऊब त्याची छान.

हलके येई झुकूळ,
नसे सो सो वारा.
चेहऱ्यावरी हास्य,
त्राग्याचा पोबारा.

हळू द्यावी जांभई,
डोळे बारीक करून.
चहाचा घ्यावा अंदाज,
नाकानेच दुरून.

अमृततुल्य प्राशून,
मेंदू जागा होई.
दिनक्रमाचा पाढा,
घोकणे सुरू होई.

सोमवार, ३ फेब्रुवारी, २०२०

तत्वांची चिरफाड

आयुष्याच्या प्रश्नांची,
कधी होते चर्चा.
कन्हण्या-कुथण्यापुढे तसा,
कधी जातो मोर्चा.

आदर्शवादाचा चोथा,
किती दिवस चघळणार?
वास्तवावरचा मुलामा,
कधी बरं ओघळणार?

इथे आहे फारकत,
तत्व-वास्तवाची.
परिस्थिती कशी बदलणार,
पडा तोंडघशी.

प्रस्थापित राहण्या शाबूत हा,
घोळ केला आहे.
भरडणारा जीव बिचारा,
मरून जात आहे.

रविवार, २ फेब्रुवारी, २०२०

आनंदाचे मूळ

मीच माझ्या कष्टांची,
पांघरून झूल.
जगतोय का माझा मी,
विचारांची हूल.

ऊर फाटेस्तोवर पळतो,
तरी झालो स्थूल.
ओळखेना मला मी,
व्याधींचे संकुल.

आढयावेढ्यांचे हसणे,
कोमेजले फुल.
नियतीचे लक्तर की,
नाचणारे डूल.

गड्या आयुष्य एकदा,
करू नको धूळ.
आनंदाच्या झाडालाच,
आनंदाचे मूळ.

शनिवार, १ फेब्रुवारी, २०२०

स्वतः

स्वतःशी हितगुज,
करायला हवे.
स्वतःचे मन,
हेरायला हवे.

स्वतःचे सुख,
भोगायला हवे.
स्वतःचे दुःख,
ढाळायला हवे.

स्वतःचे श्रम,
करायला हवे.
स्वतःचे घर्मबिंदू,
टिपायला हवे.

स्वतःचे जीवन,
जगायला हवे.
स्वतःचे मरण,
स्वीकारायला हवे.

शुक्रवार, ३१ जानेवारी, २०२०

भावनांची भातुकली

सोहळे आनंदाचे,
घडायला हवेत.
सण समारंभ साजरे,
व्हायला हवेत.

हास्यकल्लोळ घरामध्ये,
व्हायला हवेत.
मनमोकळे विचार,
मांडायला हवेत.

हेव्यादाव्यांची जळमटे,
काढायला हवेत.
माणसांची मने,
जुळायला हवेत.

भातुकलीचे खेळ,
मांडायला हवेत.
निरागसतेचे पाझर,
फुटायला हवेत.

गुरुवार, ३० जानेवारी, २०२०

गोड चिमुकली

बसची वाट बघत उभा,
होतो कोवळ्या उन्हात.
हळूच आली एक छकुली,
डोळ्यांसमोर क्षणात.

ऐटीत बसली होती ती,
छान सायकल वरती.
सोबतीला आजोबा तिचे,
सायकल भोवती फिरती.

गोड चेहरा होता तिचा,
मुखी हास्य छान.
वाटू लागले चिमुकलीवर,
ओवाळावा प्राण.

अलगद मान फिरवून ती,
मला बघू लागली.
डोळ्यानेच निरोप घेऊन,
खूप गोड हसली.

बुधवार, २९ जानेवारी, २०२०

आनंदाचे कुंभमेळे

आनंदाचे कुंभमेळे,
चहूबाजूंनी भरती.
नजर लागते शोधायला,
प्रयत्न तया लागती.

चिवचिवणारे पक्षी नभी,
उधळणारी माती.
कोवळ्या ऊन्ही बागडणारे,
इवले पिल्लू मोती.

हुंदडणारा बालचमू की,
निरागसतेचा झरा.
चिंब भिजवी हास्यफवारा,
आनंद हाचि खरा.

मान डोलवी गाण्यावरती,
श्रमिक एक बापडा.
हास्य तयाचे चेहऱ्यावरती,
आनंद तिथे सापडा.

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...