धावपळ

उबग कामाचा येणे,

साहजिक असते तसे.

धावणाऱ्या जीवाला,

धाप लागणे जसे.

अस्तित्व टिकवण्यासाठी,

धडपड करणे आहे.

पडत्या पावलागणिक,

स्वप्न नवे पाहे.

मोजमाप हुकता,

घोळ होतो खरा.

नेहमी वाटे गड्या,

जरा आरामच बरा.

विचार करण्यात वेळ,

आरामाची संपून जाई.

सुरू होई पुन्हा,

पळण्याची घाई.

आस मिलनाची

तुझ्यातली तू मला,

म्हणावी तशी भेटत नाही.

संग तुझा असूनही,

आस मिलनाची सुटत नाही.

निरोप तुझा घेताना,

हात हलवणे पटत नाही.

राडा कामाचा आवरताना,

ढीग तसा रेटत नाही.

जेवलीस का हे विचारताना,

भूक मनाची मिटत नाही.

चहा एकट्याने घेताना,

चव प्रेमाची साठत नाही.

घराकडे येताना मग,

पळ पळाला खेटत नाही.

जिना भरभर चढताना तो,

ओढ भेटीची आटत नाही.

चाहूल

तुझ्यासाठी राबताना,

मना फुटे माझ्या पान्हा.

आस अतीव लागली,

घरी रांगणार कान्हा.

मग होईल पसारा,

आवरल्या बरोबर.

घर बोलके होईल,

रडणाऱ्या सुरावर.

खिदळणे, चेकाळणे,

खूप होईल दांगोडा.

सुचण्या ना अवकाश,

घरभर होई राडा.

मग दमून पेंगाळे,

निज येई डोळ्यांवर.

थोपटून खांद्यावर,

घाली मायेची पाखर.

जीवनगाणे

म्हणा कोणतेही गाणे,

होई जीवन तराणे.

सूर आनंदे लागता,

कैसे शाब्दिक बहाणे.

व्यक्त व्हावे स्वतःसाठी,

सर्वांसाठी, जगासाठी.

अडखळणे कशाला,

कोणती ही आडकाठी.

देणे निसर्गाचे थोर,

मन मोकळे होतसे.

शब्दागणिक भावना,

पाझरून वाहातसे.

कोंडमारा कशाला हा,

बंदीवास कशासाठी.

क्षण मुक्त उपभोगा,

गाणे जीवनाचे ओठी.

सोनचाफा

पिवळट पांढरट,

ऐसी नाजूक पाकळी.

तू तो चाफा, मी ग देठ,

तमा उन्हाची कसली.

अलगद परि छेडे,

तुज अवखळ वारा.

थरारून जाता तू गं,

चढे रागाचा हा पारा.

तुझा सुगंध घालतो,

पिंगा माझिया भोवती.

सुखी होई जीव माझा,

व्हावे तुझाच सांगाती.

कोमेजून तू गं जाता,

जीव होई कासावीस.

कैसी लागली नजर,

तुझ्या माझिया प्रीतीस.

दृष्टी आड सृष्टी

उलथापालथ आयुष्यात,

चालूच असते नेहमी.

ठरवले ते घडणार याची,

कोण देणार हमी?

वाळूचे महाल बांधू,

इच्छा असते मनात.

पत्त्यांचे बंगले बांधून,

कोसळतात क्षणात.

मनीषा वाटे झुळुकीची,

वारा वाहावा थंड.

पेल्यातले वादळ सुद्धा,

करू लागते बंड.

आराखडे बांधावे परि,

जीव न व्हावा कष्टी.

विसर नको कधी म्हणीचा,

दृष्टी आड सृष्टी.

स्व-शुश्रूषा

पहावा अनाथ कोणी,

पोरकेपणा वाटता.

बोलावे मोकळे घरी,

एकटेपणा वाटता.

पहावा खिळला कोणी,

आजार मोठा वाटता.

तन मन स्वच्छ ठेवा,

अस्वस्थ जरा वाटता.

पहावा श्रमिक कोणी,

थकवा फार वाटता.

श्रम परिहार करा,

त्रास कष्टाचा वाटता.

पहावा दबला कोणी,

ओझे मोठाले वाटता.

स्वतः आनंदाने हसा,

बोजा वाढला वाटता.