ज्ञान वाटता जगाशी,
ज्ञान वाढत राहते.
ज्ञान कोंडता स्वतःशी,
ज्ञान आटत राहते.
ज्ञान जोडता विचारे,
शहाणपण येते.
ज्ञाने वाईट चिंतीता,
बुद्धी रसातळा जाते.
ज्ञाने उघडते मनी,
जगासाठी हे कवाड.
ज्ञान साकाळता मनी,
दुःख भेटे जीवापाड.
संग ज्ञानाचा धरता,
जगी देवत्व भेटते.
दंश अज्ञानाचा होता,
जगी यादवी माजते.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा