रविवार, १७ नोव्हेंबर, २०१९

सार जीवनाचे

दुःख सोडत नसते,
पाठलाग हे मानवा.
आहे त्या क्षणामधेच,
तूच गोडवा मानावा.

चिरफाड होत राही,
भावनांची येथे सदा.
तरी खंबीर राहा तू,
होऊ नको देऊ त्रेधा.

डावलला तू जाशील,
काही चूक नसताना.
परि मोडू देऊ नको,
आजन्म तुझा बाणा.

सुख दुःखाचा हा खेळ,
जीवना देई आकार.
घाव टाकीचे सोसता,
देव पाषाणी साकार.

1 टिप्पणी:

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...