हुरहूर माझ्या मनी,
काही नसे ध्यानीमनी.
उगा उचंबळे मन,
मनी विचारांचे तण.
भावनांचा हा कल्लोळ,
डोळा अश्रूंची ओल.
अस्फुट वेदना खोल,
जाणवे तयाची सल.
जीव गांगरून जाई,
लक्ष कशातच नाही.
चिंता वाटे ठाईठाई,
कारणमिमांसा नाही.
अवचित डोळा पडे,
फुलपाखरू ते वेडे.
निरागस त्याच्या लयी,
क्षय चिंतेचा होई.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा