हात तुझिया हाती देता,
मन निर्धास्त हे होई.
वाटे मी तव हरित वेल अन्,
तू फुललेली जाई.
उमलावे तू माझ्या संगे,
बाहुपाशामध्ये.
साचावे मग दवं प्रेमाचे,
तुझ्या पाकळ्यांमध्ये.
वारा अवखळ तुज छेडीता,
शहारावे मम अंग.
विराहाचा लवलेश नसावा,
तव प्रेमात मी दंग.
वेळ येई परि ती शेवटची,
तू सुकून जातसे.
तुटून पडता तू धरेवरी,
प्रेम निर्माल्य होतसे.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा