आत्मक्लेशाचा बोजा जेव्हा,
मन व्यापून जाई.
पश्चातापाच्या ओझ्याखाली,
जीव दडपून जाई.
बांध फुटला संतापाचा,
कळले कसे नाही.
राखरांगोळी या स्वप्नांची,
टळली कशी नाही.
व्यापून जाई उद्विग्नता,
विचार मनातला.
ऐसपैस जागा मिळे,
पश्चातापाला.
विवेकाचा सुटता हात,
होते जीवन बिकट.
अधोगतीचा शाप लाभतो,
दुःख मिळते फुकट.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा