तू घरी नसलीस की

तू घरी नसलीस की,

घास गिळत नाही.

भरलेल्या ताटाला,

चव लाभत नाही.

तू घरी नसलीस की,

वात फुलत नाही.

देवघरातला देव माझा,

कधीच हसत नाही.

तू घरी नसलीस की,

फुल डुलत नाही.

खतपाणी घातलेले,

रोप फुटत नाही.

तू घरी नसलीस की,

घर बोलत नाही.

घड्याळाच्या काट्यांसवे,

क्षण डोलत नाही.