मंगळवार, ११ फेब्रुवारी, २०२०

लाड स्वतःचे

ढगांची सर करायला,
धमाल मजा येते.
थोडावेळ का होईना,
मन गिरकी घेते.

उडते पक्षी होऊन,
वाऱ्यावरती सुसाट.
स्वतःलाच वाटतो,
राजेशाही थाट.

गळून पडते माझे,
सामान्य असणे.
नवल वाटे जरा,
नावीन्य असणे.

शक्य जरी नसला,
रोज हा थाटमाट.
गोंजारायला मन,
कधीतरी घाला घाट.

1 टिप्पणी:

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...