बुधवार, १२ फेब्रुवारी, २०२०

ग्लानी सुट्टीची

दिनक्रमाशी कट्टी घेता,
मन खुश असते.
दिनक्रमाशी गट्टी होता,
मन नाखूष असते.

सुट्टीच्या ह्या ग्लानीमध्ये,
मन अडकून राही.
सोनसाखळी आठवणींची,
असेच खेळत राही.

हसे स्वतःशी गालामध्ये,
आठवूनी गम्मत भारी.
बीज रुईचे होऊनी अलगद,
उडे हवेमध्ये स्वारी.

आठवणींतले अडकणे असले,
झटकुनी द्यावे लागे.
धाव घेऊनी पकडावे मग,
वास्तव रुपी धागे.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...