निरोप गावाचा घेता,
आवंढा गळ्यात येतो.
पूर मायेचा हा मोठा,
जीव पावली अडतो.
गाठीभेटींचा तो काळ,
जरी असे अल्पजीवी.
कोष स्नेहाचे गुंफूनी,
होती काळजात ठेवी.
दिनक्रमात बदल,
परिणाम मोठा करी.
पेंगुळल्या ह्या मनाला,
देई नवीन उभारी.
घटिका समीप येता,
निरोपाची पळासंगे.
गाव सोडताना मन,
घरामध्ये घाली पिंगे.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा