गुरुवार, २० फेब्रुवारी, २०२०

आस दर्शनाची

मन प्रसन्न होते,
लवकर उठल्यानंतर.
मंतरल्यागत वाटते,
देव दर्शनानंतर.

धाव सकाळी घेते,
मन माझे मंदिरी.
नाद घंटेचा होई,
देवाच्या गाभारी.

हात जोडती आपसूक,
देव दर्शन होता.
तृप्ती मूर्तीच्या मुखी,
वाटे मी मज रिता.

श्रद्धा असता मनी,
तथ्य वाटे जगण्यात.
ओढ लागते देवा,
उगवता नवी प्रभात.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...