शुक्रवार, २१ फेब्रुवारी, २०२०

काव्यालाप

अडखळतो मी कधी कधी,
सुचत नाही कविता.
सुन्न होई डोके जेव्हा,
अति विचार करता.

आठवे माझा मी मग,
ती गर्दी विचारांची.
काव्यपंक्तीचा महापूर,
कोणती निवडायची.

आज वाटे मज बैचेन,
का रुसली माझी कविता.
चुटपुट लागे मनाला,
भावना कल्लोळ होता.

आळवता सूर विरहाचा,
मिटली मग माझी चिंता.
मम विरहगीतातूनच,
अवतरली माझी कविता.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...