धावा पळा, गाडी पकडा,
कसला मोठा व्याप.
क्षणाक्षणांनी जिणे सरते,
अजब जगण्याला शाप.
हाती लागेल तैसे जिणे,
पळता पळता घेतो.
सवड नाही परि श्वास घ्यावया,
ओंजळीस मी हुंगतो.
दृष्टीस दिसती सोहळे जितके,
पळता पळता टिपतो.
ताल पडता कानावर मग,
क्षणिकच मी थिरकतो.
जीवन वाटे अत्तर इवल्या,
कुपी मधले मजला.
दरवळात कधी रेंगाळावे,
पुन्हा भिडे व्यापाला.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा