बुधवार, ५ फेब्रुवारी, २०२०

जन्माचे सार्थक

जावे त्यांच्या मदतीला,
तेव्हा कळे.
एक सात्विक समाधान,
तेव्हा मिळे.

मेळ ताण तणावाचा,
तेव्हा जुळे.
खांदा दुःखी जिवा होण्या,
संधी मिळे.

मनुष्यजन्माचे सार्थक,
तेव्हा मिळे.
मुक्या जिवा घास देण्या,
बोट जुळे.

गमक ह्या जन्माचे गड्या,
तेव्हा कळे.
आशीर्वाद रुपी दान,
सदा मिळे.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...