क्षणाक्षणाचा बांधील,
जीव धावत राहतो.
लोपणाऱ्या क्षणासवे,
स्वप्न उद्याचे पाहतो.
सुखावून जातो कसा,
येता आनंदाचा वारा.
इच्छा नसताना देई,
कधी दुःखास हा थारा.
कलाटणी भेटे कधी,
सुरळीत आयुष्याला.
ओळखू न येई त्यास,
त्याचे रूप भुतकाळा.
जगणे असेच असे,
रंग क्षणांचे अनेक.
गोळाबेरीज जुळे ना,
उकल अगणिक.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा