रविवार, ९ फेब्रुवारी, २०२०

प्रवास हवासा

प्रवासाची मौज वाटते,
बदल हवासा वाटे.
रडगाणे तर रोजच असते,
शांत जीवाला वाटे.

भेटती माणसे अनोळखी,
संवाद नवा हा वाटे.
व्याप रोजचा खुजा होऊनी,
बदल दृष्टीमध्ये दाटे.

गणित बदलते वेळेचे,
आवाका छानच वाटे.
घड्याळातले तास तेच,
अवकाश आवेशी वाटे.

जगण्याचे वर्तुळ गोल,
आकार वेगळा वाटे.
सपकपणाचा रंग मूळ,
नवे वलय भोवती दाटे.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...