भुते जुनी डोकावती,
थैमान मनी घालती.
बुरुज कैक ढाळती,
विचारांचे.
सैरभैर वाटे कसे,
होई मन वेडेपिसे.
गुंतागुंतीचे हे फासे,
भावनांचे.
कसा थांबावा उद्रेक,
ओरखाडे हे अनेक.
मलमपट्टी क्षणिक,
कुचकामी.
विवेक जागा करुनी,
दुःख बाजूला सारूनी.
करावी मनधरणी,
स्वतःचीच.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा