शुक्रवार, ६ मार्च, २०२०

सोनचाफा

पिवळट पांढरट,
ऐसी नाजूक पाकळी.
तू तो चाफा, मी ग देठ,
तमा उन्हाची कसली.

अलगद परि छेडे,
तुज अवखळ वारा.
थरारून जाता तू गं,
चढे रागाचा हा पारा.

तुझा सुगंध घालतो,
पिंगा माझिया भोवती.
सुखी होई जीव माझा,
व्हावे तुझाच सांगाती.

कोमेजून तू गं जाता,
जीव होई कासावीस.
कैसी लागली नजर,
तुझ्या माझिया प्रीतीस.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...