गुरुवार, १६ एप्रिल, २०२०

मी व्हावे गुलाब

मी व्हावे गुलाब,
इवल्याश्या कुंडीतले.
क्षण जगावे वाऱ्यासावे,
सुगंधी धुंदीतले.

उष्णतेने लाही लाही,
माझ्या मातीची होईल.
झुळूक अलगद वाऱ्याची,
सुख देऊन जाईल.

तृप्त होईल मन,
रतीब पाण्याचा होता.
आनंद येईल उधाण,
खत मातीत मुरता.

शुष्क होताना पाकळ्या,
मी निस्तेज होईल.
गळणाऱ्या पाकळ्यांसवे,
विस्मृतीत जाईल.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...