गुरुवार, २३ एप्रिल, २०२०

मूकपणे रडतो

चुरडलेला पाचोळा मी,
तुझ्या सवे उडतो.
पायदळी तुडवून सुद्धा,
मूकपणे रडतो.

वठलेले खोड मी,
एकटा सदा पडतो.
छाटला जाऊन सुद्धा,
मूकपणे रडतो.

गावलेला मासा मी,
एकटा तडफडतो.
फसवला जाऊन सुद्धा,
मूकपणे रडतो.

अडकलेला श्वास मी,
मरणा संगे भिडतो.
कोंडला जाऊन सुद्धा,
मूकपणे रडतो.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...