गाडलेली भुते

आळशी एक विचार,

जांभई देत उठला.

नको त्या गोष्टीचा,

किस पाडत बसला

भंडावून सोडले,

शांत निरव मन.

जणू हिरव्या रानी,

तुडवत गेला तण.

हलकल्लोळ कसला,

अचानक मजला.

अचंबित वातावरण,

गोंधळ कसला?

गाडलेली भुते,

जमिनीतच बरी.

उकरून काढता त्यांना,

त्रेधा उडते खरी.