खर्डेघाशी

खर्डेघाशी करून,

जीव आंबून जातो.

त्याच त्याच जगण्याचा,

खूप कंटाळा येतो.

काम बदलून बदलून,

किती बदलत जाणार.

कधीतरी त्याला,

तोच तोचपणा येणार.

दिवस उडून जातील,

वर्षे संपून जातील.

चक्रामध्ये फिरता फिरता,

क्षण विरून जातील.

सगळी कामे संपतील,

पण एक काम राहील.

जगण्याच्या या पसाऱ्यात,

जगायचेच राहील.