दिवसभर आळसावूनही,
झोप होत नाही.
झोपेतून उठले तरी,
पापणी उघडत नाही.
उठता झोपेतून होई,
जांभयांचा उद्रेक.
डोळे चोळून बेजार,
येई पाणी ही क्षणिक.
आठवत राहती स्वप्ने,
रात्रभर पडलेली.
तर्क कसले लागू,
विचारांची खांडोळी.
तळहातांनी चेहरा चोळून,
आळस झटका जरा.
आळोखे पिळोखे देऊन,
दिवसाची सुरुवात करा.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा