रविवार, ५ एप्रिल, २०२०

चिंतातुर मन

प्रश्न मारावेत फाट्यावर,
उत्तरे शोधावेत सडकून.
आयुष्याच्या व्यापामध्ये,
जाऊ नये अडकून.

रहाटगाडगे जगण्याचे,
गोलगोलच फिरणार.
उठसुठ धावलो तरी,
आपण किती पुरणार?

होईल तेवढे करत राहावे,
मनापासून आपण.
अपेक्षा ह्या अनंत असती,
कुठवर करणार आपण?

जगण्याचा आनंद असावा,
न्यूनगंड हा कशाला?
क्षणोक्षणी जल्लोष असावा,
चिंतातुर मन कशाला?

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...