आज आठवे मजला,
मित्राचे ते गाव.
कच्च्या वाटेने गवसे,
त्याचा अलगद ठाव.
घरे इटूकली असती,
टप्प्याटप्प्यावरती.
शेतांमधुनी दिसते,
काळी आई धरती.
बागा केळीच्या तिथे,
दुतर्फा पसरलेल्या.
गावकऱ्यांच्या प्रेमामध्ये,
कडक ऊन त्या विसरल्या.
कडेकडेने वाहे,
नदी भरून दुथडी.
दृश्य वेड लावते हे,
गावी तया तासखेडी.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा