कष्टकरी माझा,
रोज मरतो.
अनवाणी जगी,
तो फिरतो.
आस गावाची,
तो धरतो.
वारं पीत, ऊन खात,
भूक मारतो.
हेटाळणी तिरस्कार,
तो भोगतो.
काही न मागता,
दिनरात जागतो.
थकून भागून,
तो झोपतो.
झोपेत मरणाचे,
दान लाभतो.
तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा