येड्यांच्या जत्रेचे,
सोंग असे भारी.
सारखीच तऱ्हा,
घरी आणि दारी.
सरळ भाषेचा वापर,
इथे गौण ठरतो.
कडक शब्दांचा मार,
ताण कमी करतो.
किती सांगा, कसे सांगा,
फरक पडे शून्य.
एरंडाच्या गुऱ्हाळाणे,
येते औदासिन्य.
अकलेचा अभाव येथे,
तर्कशास्त्र फिके.
तेच तेच सांगून,
आयुष्य ओकेबोके.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा