बुधवार, ६ मे, २०२०

टाळेबंदी

झोपेचे ओझे,
पापण्यांवर वसते.
टाळेबंदीत आयुष्य,
आळसात फसते.

वेळकाळाचे गणित,
कोण कशाला मांडते.
स्थूल झाले शरीर,
चरबी ओसंडते.

आपणच आरशामध्ये,
हनुवटी बघावी ओढून.
वाढलेल्या वजनाला,
बघावे जरा ताडून.

ताळेबंदीचे चक्र,
किती दिवस चालणार?
जनता आता किती,
आळसात लोळणार?

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...