अवकाळी पावसात,
तुझे दूर जाणे.
प्रेमवेड्या चातकाचे,
भेसूर वाटे गाणे.
गडगडणाऱ्या ढगांमध्ये,
जोश वाटत नाही.
गरमागरम चहावरती,
साय दाटत नाही.
कोसळणाऱ्या धारांचेही,
गटार होऊन जाई.
अंधारलेल्या जगात,
एकटेपणा साठत राही.
हवेत गारवा कमी,
कुबटपणा जास्त वाटे.
पापण्यांच्या कडांवरती,
अश्रूवर्षा दाटे.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा