सयेतली माय

सये तुझ्यातली माय,

माझ्या जीवाला भावते.

लटकेच रुसणारी,

बालराजाशी हासते.

टचकन येई पाणी,

प्रिये तुझ्या डोळी कधी.

त्याच नयनी गं सखे,

पुत्रप्रेम चकाकते.

कष्टावून जाई जीव,

रगाड्यात कधी तुझा.

लेकराशी खेळण्यात,

माय प्रसन्न पावते.

कधी तुझ्यातली माय,

झाली आभाळाएवढी.

कणमात्र मी तसाच,

मन कौतुके नाचते.

अनुपम

जीव गोजिरा गोंडस,

हळू गोडगोड हसे.

तुझ्यामाझ्या संसारात,

निरागस स्वप्न दिसे.

बाळलीला काय म्हणू,

किती वेड लावी जीवा.

देवबाप्पाचा हा ठेवा,

कायमचा मनी हवा.

लटकेच जणू रडे,

तहानभूक लागता.

बोबडाच जीव बोले,

समजूत ही घालता.

रोजचाच दिस नवा,

रोज गोड स्वप्न पडे.

तुझ्यामाझ्या काळजाचे,

नाव 'अनुपम' गडे!