बापाविण सण

अवसान दिवाळीचे,

वाटे उसणे पासणे.

जाई काळजा चिरत,

जगी बापाचे नसणे.

लाडू तोंडा लागे कडू,

चकली वाटे बेचव.

नसे बाप फराळाला,

येई क्षणाला आठव.

वाटे ज्योत पणतीची,

तेजहीन व सुतकी.

ओढ वाटे बापासाठी,

तडफड ही चातकी.

कसे करावे सोहळे,

काय मजा सणातली.

बापाविण पोरका मी,

रुखरुख मनातली.

बाळ घरात येणार

होई आकाश ठेंगणे,

मनमोर नाचणार.

माझा कलेजा तुकडा,

बाळ घरात येणार.

किती आस लागलेली,

किती वाट बघणार.

माझ्या मनाचा फुलोरा,

बाळ घरात येणार.

माझी पापणी थकली,

किती पाणी थांबणार.

आसवे ही आनंदली,

बाळ घरात येणार.

कधी होईल मी घोडा,

कधी हात धरणार.

बागडण्या आता पिल्लू,

बाळ घरात येणार.

नोकरदाराची व्यथा

नोकरदाराची व्यथा,

कोण घेई समजून.

दसरा दिवाळ सणाला,

घेई दमदार ऋण.

कुणा पाहिजे दागिना,

कुणा हवी नवी साडी,

लेकीला ध्यास ब्रँडचा,

लेका हवी नवी गाडी.

माय आडूनच म्हणे,

करूया रंगरंगोटी.

बाप फाटक्या सोफ्याची,

हळूच काढतो खोडी.

डोके खाजवत मोजी,

पैसा जुजबी खात्यात.

कडू तोंड गोड करी,

लाडू साजूक तुपात.