रविवार, ३१ ऑक्टोबर, २०२१

बापाविण सण

अवसान दिवाळीचे,
वाटे उसणे पासणे.
जाई काळजा चिरत,
जगी बापाचे नसणे.

लाडू तोंडा लागे कडू,
चकली वाटे बेचव.
नसे बाप फराळाला,
येई क्षणाला आठव.

वाटे ज्योत पणतीची,
तेजहीन व सुतकी.
ओढ वाटे बापासाठी,
तडफड ही चातकी.

कसे करावे सोहळे,
काय मजा सणातली.
बापाविण पोरका मी,
रुखरुख मनातली.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...