बाप पाठीशी नसता,
होई आभाळ पारखे.
सदा वैशाखवणवा,
मन उदास सारखे.
अशा जगण्याची धग,
होरपळून टाकते.
कोण स्नेही जवळचा,
जग सापत्न वागते.
हेवेदावे रुपी भाले,
रक्तबंबाळ करती.
नाते झिडकारण्याला,
शर्थ प्राणाची लावती.
पुरे पुण्याई बापाची,
शेवटच्या क्षणालाही.
जगी नसला तरीही,
बाप सदा मनी राही.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा