गुरुवार, १४ जुलै, २०२२

पाठीराखा

वाट खाचखळग्यांची,
होई उन्हाने ही लाही.
होता जीव हा घाबरा,
आधार तुमचा होई.

होता दुःखाचा आघात,
वार अंगावरी घेई.
छत्रछाया आभाळाची,
माथ्यावर सदा रही.

कर्तृत्वाचा वटवृक्ष,
उंच आभाळात जाई.
दाट छायेत तयाच्या,
जीव सुखावला जाई.

कुणासाठीही कधीही,
पाठीराखा उभा राही.
जीवा संतोष लाभता,
जिणे उपकृत होई.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...