जीव जीवातून जातो.
आजारी पाडसासाठी,
बाप कासावीस होतो.
कसे बागडत होते,
पिल्लू घरभर माझे.
आता निपचित होता,
उंबरा भकास होतो.
चैतन्य चहू बाजूंनी,
जसे ओघवत होते.
मलूल होता पाखरू,
प्राण कंठापाशी येतो.
वाटे निरस उदास,
सारी प्रहरे दिसाची.
लेकाकडे पाहताना,
बाप आसवांना पितो.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा