अशी जीवाची जीवाची.
डोळ्यासमोर ढासळे,
माझी माणसे प्रेमाची.
कुणा चुकला ना इथे,
शाप वेदना व्याधीचा.
धीर धरावा हा किती,
ताण मनाला मणाचा.
आधारवड कोसळे,
असा डोळ्याच्या देखत.
रात्रंदिन जरी राखे,
जिवापाड तो जपत.
कुंठीत बुध्दी होऊन,
धीर जातोया सुटत.
नियतीच्या आघाताने,
जाते नाळ ही तुटत.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा