मंगळवार, ३ मार्च, २०२०

जीवनाचे डबके

तोचतोचपणा देई,
जन्म नैराश्याला असा.
डबक्यात ढवळता,
गढूळपणा हा जसा.

लोप होई सृजनाचा,
चौकटीत राहूनिया.
क्षमता वाटती खुज्या,
कोशामध्ये राहूनिया.

नजर लागे शून्यात,
वैचारिक दैन्य येता.
बोजड वाटे हे जिणे,
सर्व पर्याय संपता.

टाळणे अशी अवस्था,
आपुल्या हातात आहे.
वाहणारे पाणी सदा,
स्वच्छ निर्मळ राहे.

सोमवार, २ मार्च, २०२०

नात्यांचे ठेकेदार

घात होतो नात्यांमध्ये,
ह्या ठेकेदारांपाई.
वाद संवादे मिटवा,
मध्यस्थीची का हो घाई?

गृहकलह म्हणजे,
संधी उत्तम काहींना.
उट्टे काढी अपमान,
भूतकाळातील गुन्हा.

दोघांमधले मतभेद,
तिसऱ्या कानी लागता.
वादळ पेल्यातले ते,
कैसे शमते शमविता.

तिलांजली द्यावी अहंला,
सुज्ञपणाचे लक्षण.
वेळ निघून गेली की,
होते नात्याचे भक्षण.

रविवार, १ मार्च, २०२०

भेटीगाठी

गाठीभेटी महत्वाच्या,
नाती ठेवायला ताजी.
कामाचा व्याप प्रत्येकाला,
भेटण्यास व्हावे राजी.

देवघेव सुखदुःखाची,
निचरा भावनांचा करे.
बैसुनी सोबत नातीगोती,
आठवणींना स्मरे.

हळूच हासू चेहऱ्यावरती,
स्मरताना क्षण खरे.
बैठक मग गप्पाटप्पांची,
कुणा कधी आवरे.

फेर धरावा नात्यांचा,
सवड काढूनी नक्की.
दीर्घायुषी मग सर्व रहाती,
भेट सुखाशी पक्की.

शनिवार, २९ फेब्रुवारी, २०२०

कुपीतले जीवन

धावा पळा, गाडी पकडा,
कसला मोठा व्याप.
क्षणाक्षणांनी जिणे सरते,
अजब जगण्याला शाप.

हाती लागेल तैसे जिणे,
पळता पळता घेतो.
सवड नाही परि श्वास घ्यावया,
ओंजळीस मी हुंगतो.

दृष्टीस दिसती सोहळे जितके,
पळता पळता टिपतो.
ताल पडता कानावर मग,
क्षणिकच मी थिरकतो.

जीवन वाटे अत्तर इवल्या,
कुपी मधले मजला.
दरवळात कधी रेंगाळावे,
पुन्हा भिडे व्यापाला.

शुक्रवार, २८ फेब्रुवारी, २०२०

मज कळते सर्वकाही

तू अवघडलेली प्रिये,
मज कळते सर्वकाही.
हालचाल वेगे नको,
मी आधाराला राही.

तू थकलेली प्रिये,
मज दिसते सर्वकाही.
कष्टाचा त्रागा नको,
मी मदतीला राही.

तू भांबावलेली प्रिये,
मज उमजे सर्वकाही.
चिंतेचा लवलेश नको,
मी संभाळण्या राही.

तू मंतरलेली प्रिये,
मज समजे सर्वकाही.
बागडण्या बंधन नको.
मी ठेका धरण्या राही.

गुरुवार, २७ फेब्रुवारी, २०२०

टिळा माझ्या माथी सांगे

टिळा माझ्या माथी सांगे,
शांत ठेवावे मस्तक.
आवरता घे संताप,
होऊ नको तू हस्तक.

टिळा माझ्या माथी सांगे,
बांधिलकी देवासंगे.
होशी किती जरी मोठा,
जगावे तू भक्तीसंगे.

टिळा माझ्या माथी सांगे,
पोक्तपणाची कहाणी.
कुटूंब खरा आधार,
राब तया रात्रंदिनी.

टिळा माझ्या माथी सांगे,
जगण्याचे रे गुपित.
मनोभावे कर्म कर,
जरी असशी शापित.

बुधवार, २६ फेब्रुवारी, २०२०

व्हावे फुलपाखरू

जिणे असावे सदा,
फुलपाखराप्रमाणे.
हवे तसे बागडताना,
गावे जीवन गाणे.

कोष भेदावा अलगद,
सुरवंटाप्रमाणे.
आनंदावे स्वतःशीच,
मिळता पंख नव्याने.

भिरभिरावे फुलांवरती,
स्वैर जसे तराणे.
प्राशावेत मधूकुंभ,
तृप्त व्हावे उदराने.

कारण व्हावे आनंदाचे,
लक्ष वेधण्याने.
हळुवार पडावे कोसळून,
माती होऊन जाणे.

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...