तू गुरफटलेली,
भ्रमाच्या जाळ्यात.
जाण नाही तुला,
फसली गोतावळ्यात.
फसवे सुरुंग,
पायाखाली वसती.
तुज ना गंध,
ना त्यांची धास्ती.
मुखवटा घातलेली,
तुज वाटती प्रिय.
उच्छाद छुपा त्यांचा,
तुज ना संदेह.
वात पेटवून पळती,
हळूच रेशीमगाठींची.
मग होई धमाका,
तुज जाणीव ना त्याची.
