शनिवार, ४ एप्रिल, २०२०

नवा दिवस

दिवसभर आळसावूनही,
झोप होत नाही.
झोपेतून उठले तरी,
पापणी उघडत नाही.

उठता झोपेतून होई,
जांभयांचा उद्रेक.
डोळे चोळून बेजार,
येई पाणी ही क्षणिक.

आठवत राहती स्वप्ने,
रात्रभर पडलेली.
तर्क कसले लागू,
विचारांची खांडोळी.

तळहातांनी चेहरा चोळून,
आळस झटका जरा.
आळोखे पिळोखे देऊन,
दिवसाची सुरुवात करा.

शुक्रवार, ३ एप्रिल, २०२०

व्यायाम

शारीरिक कसरतीचा,
फायदा मोठा भारी.
अंग होते मोकळे सगळे,
व्याधी होतात बरी.

दिवसभर बसून बसून,
अंग जाते आकसून.
व्यायामाने अंग झटकता,
आळस जातो निघून.

घमेजलेल्या शरीराचा,
गंध मजेशीर येतो.
शारीरिक कष्टाचे तो,
महत्व सांगून जातो.

निरोगी असावे आयुष्य,
व्यायाम असावा पाया.
निरोगी मन, निरोगी तनी,
आनंद जीवनी याया.

गुरुवार, २ एप्रिल, २०२०

वेळेचा कुबेर

गरगर फिरणारा पंखा,
बाहेर किलबिलाट.
बंदीवासामधील जगाचे,
अस्तित्व ह्या खुणांत.

क्वचित येई आवाज,
धावणाऱ्या गाडीचा.
थोडासा भंग होई,
बोजड ह्या शांततेचा.

घड्याळाची टकटक,
स्पष्ट ऐकू येई.
स्थळकाळाचे भान,
सहज जाणवून जाई.

स्थूल ऐशा शांततेसम,
मन स्थूल होई.
वेळेचा मी कुबेर,
नसे कसली घाई.

बुधवार, १ एप्रिल, २०२०

एप्रिल फुल नको!

एप्रिल फुल करू नका,
प्रसंग आहे बाका.
जनाची नाही तरी,
मनाची तरी राखा.

दिवसाढवळ्या हजारो,
माणसे मरती जगभर.
विचार करा गोंधळ होईल,
फाजिलपणा क्षणभर.

कोरोनाचे संकट आता,
होत आहे मोठे.
वायफळ संदेश करतील घोळ,
असो कितीही छोटे.

समाजमाध्यम शस्र आहे,
वापर झाल्यास योग्य.
गळा आपल्याच लागेल पाते,
हेतू असता अयोग्य.

मंगळवार, ३१ मार्च, २०२०

पेच

अंतिम सत्य हेच आहे,
तुझ्या माझ्यात पेच आहे.
शब्दशब्दांची ठेच आहे,
नवे नव्हे, हे तेच आहे.

काजळी मनावर दाट आहे,
आता चुकलेली वाट आहे.
प्रश्नांची मोठी लाट आहे,
का घातलेला घाट आहे?

विसंवादा फुटले तोंड आहे,
मौनास काटेरी बोंड आहे.
स्वखुशी गळ्यामध्ये धोंड आहे,
उधळले नशिबाचे खोंड आहे.

वादाला मौनाचा मंत्र आहे,
नाते टिकविण्याचे तंत्र आहे.
बेबंद मोठे षडयंत्र आहे,
दक्ष राहा हा मनमंत्र आहे.

सोमवार, ३० मार्च, २०२०

लढा कोरोनाशी

जळी, स्थळी पाषाणी,
कोरोनाची भीती.
हात लावू तिथे,
संसर्गाची भीती.

प्रत्येकाच्या मुखी,
कोरोनाची चर्चा.
घरामध्ये राहणे,
हाच उपाय घरचा.

तब्येतीची काळजी,
घ्यायला हवी आता.
मृत्यू आलाय दारी,
नको मोठ्या बाता.

एकजूट सर्वांची,
आता कसर नको.
दक्ष राहावे सर्वांनी,
गाफीलपणा नको.

रविवार, २९ मार्च, २०२०

अर्थमंदीची नांदी

रोगराईच्या पाठोपाठ,
आर्थिक संकट येणार.
जीव वाचवल्यानंतर,
प्रश्न आयुष्याचा होणार.

बोजा साऱ्या कर्जांचा,
अवजड होऊन जाणार.
काजू बदाम खाणारा,
आता शेंगदाणे खाणार.

नव्याने कंबर कसून,
तजवीज करावी लागणार.
तोट्याचे कारण देऊन,
नोकऱ्या खूप जाणार.

विकासाचे अश्व आता,
मुटकळून बसणार.
हतबल होऊन परिस्थितीशी,
सगळे स्वतःशी हसणार.

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...