शनिवार, ९ मे, २०२०

लढावेस तू स्वैर

जपणार नाही तुला,
तळहाताच्या फोडासारखे.
लढायचे आहे तुला,
अभेद्य मोठ्या गडासारखे.

गोंजारून होशील तू,
मिळमिळीत लोणी जैसा.
खंबीर व्हायला हवेसे,
टणक कातळी खडक जैसा.

बावनकशी सोनं नसलास,
तरी हरकत नाही.
पोलादी तुझे मन व्हावे,
तत्वांशी फारकत नाही.

लढावेस तू स्वैर,
घोंघावणारे वादळ होऊन.
टाकावीस कैक संकटे,
घोटासवे सर्व पिऊन.

शुक्रवार, ८ मे, २०२०

गाणे

गाण्यामुळे शांत,
होऊन जाते मन.
सुरावटींवर स्वार,
होती कित्येक क्षण.

गाण्यामुळे ताल,
सापडू लागे हळू.
ठेक्यावरती तन,
थिरकू लागे हळू.

भावना असती,
ओतप्रोत गाण्यात.
व्यक्त होण्या वाव,
मजा येई जिण्यात.

ताल-सूर लेवून,
शब्द वाटती छान.
मिटावे हळू डोळे,
द्यावी मोठी तान.

गुरुवार, ७ मे, २०२०

मुका जीव

आजकाल पक्षी,
अंगणी माझ्या येती.
किलबिलाट करून,
नवचैतन्य जागवती.

दिवस उजाडता होई,
सुरू त्यांचा कालवा.
जाग येई सहजच,
आळस आता मालवा.

वळचणीला आडोसा,
पक्षी शोधत राहती.
खुडबुड करून कधी,
जरा अंत पाहती.

त्रास झाला थोडा तरी,
संग चांगला आहे.
मुक्कामाला मुका जीव,
हक्काने येऊन राहे.

बुधवार, ६ मे, २०२०

टाळेबंदी

झोपेचे ओझे,
पापण्यांवर वसते.
टाळेबंदीत आयुष्य,
आळसात फसते.

वेळकाळाचे गणित,
कोण कशाला मांडते.
स्थूल झाले शरीर,
चरबी ओसंडते.

आपणच आरशामध्ये,
हनुवटी बघावी ओढून.
वाढलेल्या वजनाला,
बघावे जरा ताडून.

ताळेबंदीचे चक्र,
किती दिवस चालणार?
जनता आता किती,
आळसात लोळणार?

मंगळवार, ५ मे, २०२०

शब्दभूषण

यमक जुळवून केलेली,
कविता सरकत नाही.
तशी माझी शब्दांशी,
खरंच फारकत नाही.

इतरवेळी शब्द,
भोवती घालती पिंगा.
ओघवत्या कवितेला,
हळूच दाखवी इंगा.

शब्दपोतडी धुंडाळून,
शब्द गावत नाही.
सख्खे शब्द कधीकधी,
सहज लाभत नाही.

अलगद एखादा शब्द,
स्मित हास्य दावी.
कविता पूर्ण होऊन,
शब्दभूषण लावी.

सोमवार, ४ मे, २०२०

एकटे जग

आपण म्हणतो कधी,
जग वाटते शांत.
किलबिलाट मनांमध्ये,
विचार आणि भ्रांत.

शांततेच्या पोटी,
अशांतता वसते.
दुःख उरी बाळगून,
जग खोटे हसते.

आकाशातला चंद्र,
एकटा झुरत पडे.
जग बिचारे विवंचनेत,
नजर शून्यात जडे.

वारा आताशा जरा,
रेंगाळत बसतो.
पंख्याखालील जगाला,
एकटा हसत बसतो.

रविवार, ३ मे, २०२०

कात

नवीन विचार करता,
वाटते नवीन काही.
काय करावे नवे,
कशाला म्हणावे नाही.

चौकटीच्या बाहेर,
जग असते मोठे.
जगाच्या चौकटीतून,
माझे जग छोटे.

अल्याडपल्याड कधी,
भूमिका बदलून पाहू.
नव्या जगाच्या भेटीला,
अवचित येत राहू.

बदल म्हणून बदल,
छान वाटे तसा.
कात टाके चपळ,
साप वाटे जसा.

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...