गुरुवार, ३० एप्रिल, २०२०

खर्डेघाशी

खर्डेघाशी करून,
जीव आंबून जातो.
त्याच त्याच जगण्याचा,
खूप कंटाळा येतो.

काम बदलून बदलून,
किती बदलत जाणार.
कधीतरी त्याला,
तोच तोचपणा येणार.

दिवस उडून जातील,
वर्षे संपून जातील.
चक्रामध्ये फिरता फिरता,
क्षण विरून जातील.

सगळी कामे संपतील,
पण एक काम राहील.
जगण्याच्या या पसाऱ्यात,
जगायचेच राहील.

बुधवार, २९ एप्रिल, २०२०

आयुष्याचे लोणी

तोंड घालणारी माणसे,
वा तोंड घालणारे मांजर.
हेकेखोर स्वभावाला,
कोण घालणार आवर.

आयुष्याचे शिंकाळे,
लोंबतच राहाते.
बोक्यांचे लक्ष त्याच्या,
लोण्यावर राहाते.

संधी मिळताच झडप,
तुटून पडतात बोकी.
उलथेपालथे आयुष्य,
येतात नऊ नाकी.

झडपेपासून सावरण्यातच,
खर्ची आयुष्य होते.
आयुष्याच्या लोण्याचे,
स्वाद घेणे राहाते.

मंगळवार, २८ एप्रिल, २०२०

गाडलेली भुते

आळशी एक विचार,
जांभई देत उठला.
नको त्या गोष्टीचा,
किस पाडत बसला

भंडावून सोडले,
शांत निरव मन.
जणू हिरव्या रानी,
तुडवत गेला तण.

हलकल्लोळ कसला,
अचानक मजला.
अचंबित वातावरण,
गोंधळ कसला?

गाडलेली भुते,
जमिनीतच बरी.
उकरून काढता त्यांना,
त्रेधा उडते खरी.

सोमवार, २७ एप्रिल, २०२०

सैर आठवणींची

किती निरव शांतता,
किती स्थिर वेळ.
एका जागी नीट बसता,
विचारांचा मेळ.

शांत बसून आठवावे,
आनंदाचे क्षण.
खट्टू नाही होणार,
आळसावलेले मन.

अलगद उलगडावे,
पदर आठवांचे.
पुन्हा चकाकतील,
रंग भावनांचे.

आभासी का होईना,
मौज येईल मोठी.
आठवणींच्या राज्यात,
सैर होईल छोटी.

रविवार, २६ एप्रिल, २०२०

अडलेले क्षण

थकलेल्या तुझ्या जीवाचे,
हाल बघवत नाही.
ओझे जीवाला जीवाचे,
त्रास संपत नाही.

त्रासलेल्या तुझ्या मनाचे,
रुंदन आवरत नाही.
चिंता जीवाला जीवाची,
लागणे थांबत नाही.

सुजलेल्या तुझ्या पायांचे,
दुखणे थांबत नाही.
करुणा जीवाला जीवाची,
वाटणे राहावत नाही.

अडलेल्या तुझ्या क्षणांचे,
अडखळणे लपत नाही.
विचार जीवाला जीवाचे,
सुचणे संपत नाही.

शनिवार, २५ एप्रिल, २०२०

माज कशाचा?

तऱ्हेवाईकपणाचे,
कोडे तुझे मोठे.
चुका करुनि भाव खाशी,
मोठेपण खोटे.

अडेलतट्टू भूमिकेतून,
ताण वाढवीत जाशी.
सहजच येशी जमिनीवर,
पडता तू तोंडघशी.

माज कशाचा तुज एवढा,
प्रश्न सदा मज पडे.
आक्रस्ताळे वागूनी शेवटी,
व्हायचेच ते घडे.

तोटा होई तुजला मोठा,
माती तव मानाची.
चुकांतूनी तू काय शिकशी,
इच्छा ना तुज त्याची.

शुक्रवार, २४ एप्रिल, २०२०

वाट त्याची पाही

माखलेले शील तुझे,
भोवताली पाही.
प्रारब्धाचे भोग तुझे,
वाट त्याची पाही.

वाकडे पाऊल तुझे,
भोवताली पाही.
अभागी भाग्य तुझे,
वाट त्याची पाही.

वस्तुनिष्ठ प्रेम तुझे,
भोवताली पाही.
एकटे भविष्य तुझे,
वाट त्याची पाही.

डावपेच खेळ तुझे,
भोवताली पाही.
उलटणारे फासे तुझे,
वाट त्याची पाही.

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला, चंद्र रोजचाच आहे. निवांत वेळ काढून, कधी नभातील चंद्र बघू. तुझ्या माझ्या कमाईला, खर्च रोजचाच आहे. थोडी ढील देऊन, कधी ...